//= $monet ?>
Хонум ба назар чунин менамояд, ки муддати тӯлонӣ гаштугузори қонеъ накардааст, агар ин қадар осон бо писару духтараш тавонист ба чунин алоқаи ҷинсӣ биравад, дар ҳоле ки худаш онҳоро ба он моил кардааст. Писар парешон нашуда, аз сӯрохи калид пай бурд, ки модару хоҳар чӣ кор карда истодаанд, тасмим гирифт, ки фурсатро аз даст надиҳад ва ба он ҳамроҳ шуд. Хусусан, ки қаблан ба аксҳои оилавӣ нигоҳ карда, бедор шуда буд. Аз ифлосии хонаводааш истифода накардан гуноҳ буд.
Бахти негрхо чй шуд? Онҳо ҳатто наметавонанд ба таври муқаррарӣ боздошт шаванд, агар онҳо афсарони полиси сафедпӯст бошанд. Ҳамин тавр, ин дафъа, ду харкурра ва титҳо, вақте ки ӯро ҷустуҷӯ карданд, онҳо қарор доданд, ки дар тагаш чӣ гунаанд. Онҳо дар он ҷо як дики калон пайдо карданд ва он оғоз ёфт.