//= $monet ?>
Ин бача аз ӯҳдаи молияи худ баромада наметавонад ва духтарашро дуруст муҳофизат карда наметавонад. Вайро назди як зеҷире фиристод, то қарзашро адо кунад ва ҳатто намедонист, ки ду нафари онҳо хоҳанд буд. Ва худаш бехуда дар остонаи дар мондааст. Духтарро, албатта, дуруст кабул карда, дар ду бочка заданд, аммо карз бояд баргардонида шавад ва ба чуз конеъ кардани харду чорае надошт. Вай инро ба таври комил кард.
Сегонаи бад нест. Духтарони малламуй чи кор карданашонро медонанд, алокаи чинси мекунанд ва дар назди падар заррае хичолат намекашанд. Ҳамин тариқ, ҷанҷоли оилавӣ хотима ёфт ва ҳама чиз хуб пеш меравад.