//= $monet ?>
Хуб, бо назардошти он ки ҳама чиз рӯй медиҳад, духтарак муддати тӯлонӣ дар бораи чунин алоқаи ҷинсӣ орзу мекард ва ман фикр мекунам, ки ин бесабаб нест, ки ӯ бо ин роҳ пул пардохт кунад, ё набудани қаноатмандӣ аз нуқтаи назари ҷинсӣ ё танҳо таҷрибаи аллакай вуҷуд дорад. Дар маҷмӯъ, ӯ ӯро ба таври комил трахает, вай дар ҳақиқат онро дӯст медорад, аз рӯи нолаҳо ва оҳҳо доварӣ мекунад ва вақт аз ҳама интизориҳои вай зиёдтар шудааст, эҳтимоли зиёд ӯ дар бистари вай зиёда аз як маротиба пайдо мешавад.
Ин як пискаи даҳшатнок аст.