//= $monet ?>
Ҳамин тавр, вай як бесарусомонӣ кард ва ҳоло мушкилро ҳал кардан лозим буд, бинобар ин вай тасмим гирифт, ки хурӯси калони соҳибхонаро сайқал диҳад ва ин корро чунон хуб анҷом дод, ки ӯ ҳатто ӯро лесид, то ин зебоиро пеш барад. Пас аз ворид кардани он, вай ин корро хеле хуб кард, вайро чуноне, ки бояд бошад, бечора кард, вай ҳатто фишурда кард, аммо аз рӯи он ки чунин хурӯс дар вай нопадид мешавад, хулоса як аст, вай ин аввалин нест.
Духтар тасмим гирифт, ки бозии покерро бо бозиҳои ҷинсӣ идома диҳад. Вай моҳирона минетча дод, сӯрохиҳои таҳиякардаашро дар зери чоҳҳои шавҳараш ва дӯсташ гузошт, дар ҳоле ки ҳардуи онҳо ӯро аз боло ва поён грилл карданд.